The Methodology of Emile Durkheim’s Social Theory
Article Type:
Research
Writers:
Abstract:
Emile Durkheim’s main concern is social solidarity. Accordingly, most of his theories pivot in some way on this basic issue. His theories are the genesis of a kind of methodology, according to which independent existence and regarding social realities as objects in a completely secularist view in relation to ontology. Therefore, treating exact natural sciences and human sciences in relation to epistemology as identical, reducing man’s identity to a social identity and regarding social actors' attitude towards social structures in relation to anthropology as passive are some of the most important epistemic foundations of this theory. These very epistemic foundations make the acceptance of this theory problematic in view of the methodology of neo-Sadrian philosophy. The methodology based on gradation in existence, metaphysical as well as physical kinds of existence in relation to ontology, revelatory, intuitive and intellectual methods as well as the empirical method and thus combining the empirical and intellectual explanation, the interpretation and criticism in relation to epistemology and human immaterial soul and man's invariable identities as well as variable social identities in relation to anthropology are considered among the most important epistemic foundations of this methodology. This incompatibility and confrontation between these two methodologies necessitates more precision in applying this theory when modern science is reconstructed and religious science is revised.
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :روش‌شناسی نظریه‌ی اجتماعی امیل دورکیم
Abstract:
دغدغه‌ی اساسی امیل دورکیم هم بستگی اجتماعی است. بر این اساس، بیشتر نظریات او به نحوی حول این مسئله‌ی اصلی می چرخد. نظریات او آبشخور روش شناسی ای است که طبق آن هستی استقلالی و شیء انگاری واقعیت های اجتماعی با نگاه تماماً سکولاریستی در مقام هستی شناسی، و به تبع آن یک سان انگاری علوم دقیقه‌ی طبیعی و انسانی در مقام معرفت شناسی و تقلیل ماهیت انسان به هویت اجتماعی و منفعل در نظر گرفتن کنشگران اجتماعی در برابر ساختارهای اجتماعی در مقام انسان شناسی، از جمله مهم ترین مبانی معرفتی این نظریه به شمار می آیند. همین مبانی معرفتی است که پذیرش این نظریه را در نگاه روش شناسی حکمت نوصدرایی با مشکل روبه رو می سازد؛ روش شناسی ای که بر اساس تشکیک در هستی، هستی های ماورای طبیعی علاوه بر هستی های مادی در مقام هستی شناسی، روش وحیانی، شهودی و عقلانی علاوه بر روش تجربی و بنابراین جمع میان تبیین تجربی و عقلی، تفسیر و انتقاد در مقام معرفت شناسی و نفس مجرد انسانی و هویت های لایتغیر و ثابت او علاوه بر هویت های اجتماعی متغیر در مقام انسان شناسی از مهم ترین مبانی معرفتی آن محسوب می شوند. همین ناسازگاری و رویارویی دو روش شناسی است که دقت بیشتری را در به کارگیری این نظریه در فرایند بازسازی علم مدرن و بازخوانی علم دینی می طلبد.
References:
- آرون، ريمون، 1387، مراحل اساسي سير انديشه در جامعه¬شناسي، ترجمة باقر پرهام، تهران، علمي فرهنگي.
- آشوري، داريوش، 1381، فرهنگ علوم انساني، تهران،چ سوم، تهران، مركز.
- استونز، راب، 1383، متفكران بزرگ جامعه‌شناسي، ترجمة مهرداد ميردامادي، تهران، مركز.
- اسلامي، سيدحسن، 1372، «رهيافت دين‌شناختي دوركيم»، هفت آسمان، ش 19، ص40-60.
- ـــــ ، 1384، «صور بنياني حيات ديني و دوركيم»، انديشه نوين ديني، ش 3، ص60-75.
- باتامور، تي. بي، بي‌تا، جامعه‌شناسي، ترجمة سيدحسن منصور و سيدحسن حسيني كلجاهي، تهران، جامعه و اقتصاد.
- بشيريه، حسين، 1374، انقلاب و بسيج سياسي، چ دوم، تهران، دانشگاه تهران.
- بنتون، تد، و يان كرايب، 1389، فلسفه علوم اجتماعي: بنيادهاي فلسفي تفكر اجتماعي، ترجمة شهناز مسمي¬پرست و محمود متحد، تهران، آگه.
- بيرو، آلن، 1370، فرهنگ علوم اجتماعي، ترجمة باقر ساروخاني، چ دوم، تهران، كيهان.
- پارسانيا، حميد، 1389، «نظريه و فرهنگ»، در (http://www.parsania.net).
- ـــــ ، 1390، روش‌شناسي انتقادي حكمت صدرايي، قم، كتاب فردا.
- تامسون، كنت و ديگران، 1381، دين و ساختار اجتماعي، ترجمة علي بهرام¬پور و حسن محدثي، تهران، كوير.
- جلايي¬پور، حميدرضا، و جمال محمدي، 1388، نظريه‌هاي متاخر جامعه‌شناسي، تهران، نشر ني.
- جوادي‌آملي، عبدالله، 1379، تفسير موضوعي قرآن كريم، قم، اسراء.
- چالمرز، آلن‌اف، 1387، چيستي علم: درآمدي بر مكاتب علم¬شناسي فلسفي، ترجمة سعيد زيباكلام، تهران، سمت.
- دوركيم، اميل، 1360، فلسفه و جامعه‌شناسي، ترجمة فرحناز خمسهاي، تهران، مركز ايراني مطالعه فرهنگ‌ها.
- ـــــ ، 1378، خودكشي، ترجمة نادر سالارزاده اميري، تهران، دانشگاه علامه طباطبائي.
- ـــــ ، 1383الف، صور بنياني حيات ديني، ترجمة باقر پرهام، تهران، مركز.
- ـــــ ، 1383ب، قواعد روش جامعه‌شناسي، ترجمة عليمحمد كاردان، تهران، دانشگاه تهران.
- ـــــ ، 1384، در باره تقسيم كار اجتماعي، ترجمة باقر پرهام، چ دوم، تهران، مركز.
- ديليني، تيم، 1387، نظريه‌هاي كلاسيك جامعه‌شناسي، ترجمة بهرنگ صديقي و وحيد طلوعي، تهران، نشر ني.
- رجب زاده، احمد، و مسعود كوثري،1381، «آنومي سياسي در انديشه دوركيم»، علوم اجتماعي و انساني، ش1، ص70-85.
- روشه، گي، 1370، تغييرات اجتماعي، ترجمة منصور وثوقي، تهران، نشر ني.
- ريتزر، جورج، 1374، بنيانهاي جامعه‌شناسي (خاستگاههاي ايدههاي اساسي در جامعه‌شناسي)، ترجمة تقي ¬آزادارمكي، تهران، سيمرغ.
- ريتزر، جورج، 1385، نظريه جامعه‌شناسي در دوران معاصر، ترجمة محسن ثلاثي، تهران، علمي.
- كرايب، يان، 1386، نظريه اجتماعي كلاسيك مقدمه بر انديشه ماركس، وبر، دوركيم و زيمل، ترجمة شهناز مسمي¬پرست، چ سوم، تهران، آگاه.
- كوزر، لوئيس، 1385، زندگي و انديشه بزرگان جامعه‌شناسي، ترجمة محسن ثلاثي، تهران، علمي.
- گرب، ادوارد جي، بي‌تا، نابرابري اجتماعي: ديدگاه‌هاي نظريه‌پردازان كلاسيك و معاصر، ترجمة محمد سياهپوش و احمدرضا غروي¬زاد، تهران، معاصر.
- گولد، جوليوس، و ويليام ل كولب، 1376، فرهنگ علوم اجتماعي، ترجمة مصطفي ازكيا و ديگران، تهران، مازيار.
- گيدنز، آنتوني، 1363، دوركيم، ترجمة يوسف اباذري، تهران، خوارزمي.
- محمدي¬ ري‌شهري، محمد، 1362، ميزان الحكمة، قم، مكتب الاعلام الاسلامي.
- مصباح، محمدتقي، 1380، جامعه و تاريخ از ديدگاه قرآن، چ پنجم، تهران، سازمان تبليغات اسلامي.
- ـــــ ، 1384، به سوي خودسازي، نگارش: كريم سبحاني، قم، موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني.
- مصباح، محمدتقي، 1386، شرح برهان شفا (1-2)، نگارش محسن غرويان، قم، موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني.
- هيوز، استيوارت، 1369، آگاهي و جامعه، ترجمة عزتاللّه فولادوند، تهران، سازمان انتشارات انقلاب اسلامي.
- وبر، ماكس، 1387، روش¬شناسي علوم اجتماعي، ترجمة حسن چاوشيان، چ سوم، تهران، مركز.
- ورسلي، پيتر، 1378، نظم اجتماعي در نظريه‌هاي جامعه‌شناسي، ترجمة سعيد معيدفر، تهران، تبيان.
- Johnson, Allan G (1995), the Blackwell dictionary of sociology, U.S.A: Massachusetts, Blackwell publishers inc.
- Turner, jonathan H. and Beeghley leonard, the emergence of sociological theory, 2nd ed, united states of America.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
Modfegh , Mohammad dawood, Sharafoddin, Seyyed hosein.(2025) The Methodology of Emile Durkheim’s Social Theory. Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 5(1), 43-70
Mohammad dawood Modfegh ; Seyyed hosein Sharafoddin."The Methodology of Emile Durkheim’s Social Theory". Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 5, 1, 2025, 43-70
Modfegh , M, Sharafoddin, S.(2025) 'The Methodology of Emile Durkheim’s Social Theory', Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 5(1), pp. 43-70
