Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, Volume 3, Issue 4, No 12, Year 2025 , Pages 5-20

    The Semantics of the Term Spirituality

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Abdolrasuol Ya’qubi / Assistant professor of political sciences department, IKI / karshenasi1@gmail.com
    Pages: 5-20 Receive Date: 2025/04/03 Accept Date: 2025/04/03
    Abstract: 
    The semantics of the term "spirituality" begins with reviewing the terms spirit, spiritual and spirituality. In its most literal applications, the term spirit means soul and psyche which has an opposite meaning to body. When it is used as an adjective for another entity, this entity takes the meaning of a spiritual and pure entity. The term "spirit" in its technical meaning, whether philosophical or sociological or even in other sciences, has different meanings. In philosophy, it refers to immaterial substance and intellective soul and in sociology to those who graduated in seminary sciences. The semantics of this term continues by reviewing its application in the history of literature of Iran and Persian books. In answering the question when and why the term "spiritual" has been applied to those who graduated in seminary sciences in the history of literature of Iran, the present paper provides three analyses: 1- similarities made by Orientalists; 2- Shiite scholars' capacity for applying the term to them; 3- religious scholars' transition from intellectual life to social life.
    Keywords: 
    spirit
    spiritual
    spirituality
    religious scholars
    constitution
    semantics
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :معناشناسی واژه‌ی روحانیت
    Abstract: 
    معناشناختی واژه‌ی روحانیت با بررسی واژگان روح، روحانی و روحانیت آغاز می شود. در بیشتر کاربردهای لغوی، روح به معنای روان و نفس است که معنایی مقابل جسم دارد. هنگامی که این واژه با موجودی دیگر همراه می شود، معنای موجودی معنوی، طیب و طاهر می گیرد. روح در معنای اصطلاحی آن، چه اصطلاح فلسفی و چه اصطلاح جامعه شناختی، یا حتی علوم دیگر، معانی مختلف می یابد. در فلسفه بر جوهر مجرد و نفس ناطقه و در جامعه شناسی بر دانش آموختگان علوم حوزه، اطلاق می شود. معناشناختی این واژه با بررسی کاربرد آن در تاریخ ادبیات و کتاب های ایران، ادامه یافته است. این بررسی در پاسخ این پرسش که کاربرد این واژه از چه زمانی و چرا در تاریخ ادبیات ایران، برای اشاره به دانش آموختگان علوم حوزوی، به کار رفته است؟ سه تحلیل را به دست داده است: 1ـ مشابهت سازی شرق شناسان؛ 2ـ استعداد و ظرفیت عالمان شیعه برای تسری دادن معنای لغوی به آنان؛ 3ـ گذار روحانیت از حیات علمی به حیات اجتماعی.
    Keywords: 
    روح، روحاني، روحانيت، علما، مشروطه، معناشناسي.
    References: 
    • آفندي، ميرزا عبدالله (1401 ق)، رياض العلماء، قم، انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشي نجفي.
    • اخلاقي، محمدعلي (1381)، بررسي جامعه شناختي شكل¬گيري سازمان روحانيت شيعه، پايان نامه کارشناسی ارشد، جامعه-شناسي، قم، مؤسسه آموزشي – پژوهشي امام خميني(ره).
    • اخلاقي، محمدعلي (1384)، بررسي جامعه شناختي شكل¬گيري سازمان روحانيت شيعه، تهران، مؤسسه شيعه شناسي.
    • اصفهاني كربلايي، حسن (1382)، تاريخ دخانيه يا تاريخ وقايع تنباكو، تهران، مركز اسناد انقلاب اسلامي.
    • اعتضادالسلطنه(1351)، فتنه باب، بي جا، چ دوم، بابك.
    • بنجامين، س. ج. د (1369)، سفرنامه بنجامين، عصر ناصرالدين شاه، ترجمة محمدحسين كردبچه، چ دوّم، تهران، جاويدان.
    • پولاك، ياكوب ادوارد (1368)، سفرنامه پولاك «ايران و ايرانيان»، ترجمة كيكاووس جهانداري، چ دوّم، تهران، خوارزمي.
    • تنكابني، ميرزا محمد (1380)، قصص العلما، با مقدمه و ويرايش محمدرضا شريفي خوانساري، قم، حضور.
    • دولت آبادي، يحيي (1361)، حيات يحيي، چ دوّم، تهران، عطار.
    • دهخدا، علي اكبر (1337)، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران.
    • مجلسى، محمد باقر(1404 ق)، بحار الانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء.
    • كليني، محمدبن يعقوب (1362)، كافي، چ دوم، تهران، اسلاميه.
    • ابن منظور، محمدبن مكرم (2003)، لسان العرب، تهران، موسسه تحقيقات و نشر معارف اهل بيت (ع).
    • راغب اصفهاني، حسين‌بن محمد (بي¬تا)، المفردات في غريب القرآن، تهران، مركز مطالعات و مدارك اسلامي.
    • فراهيدي، خليل بن احمد (بي تا) العين، تهران، مركز مطالعات و مدارك اسلامي.
    • فوريه، (1363)، سفرنامه فوريه، ترجمة عباس اقبال، چ دوّم، تهران، انتشارات علمي.
    • كرماني، ناظم الاسلام (1362)، تاريخ بيداري ايرانيان، چ چهارم، تهران، آگاه.
    • كسروي، احمد (1390)، تاريخ مشروطه ايران، چ بيست و چهارم، تهران، اميركبير.
    • الگار، حامد (بي تا)، نقش روحانيت پيشرو در جنبش مشروطيت، ترجمة ابوالقاسم سري، بي‌جا، توس.
    • ناظم الدوله، ميرزا ملكم خان (1369)، قانون، مقدمه ناشر، بي جا: كوير.
    • نجفي، موسي و موسي فقيه حقاني (1391)، تاريخ تحولات سياسي ايران، چ هفتم، تهران، مؤسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران.
    • نورى، فضل اللّه (بى تا)، لوايح آقا شيخ فضل اللّه نورى، به كوشش هما رضوانى، تهران، تاريخ ايران.
    • 1. Goring Rozemary - The Word Worth Ditionary of Beliefs and Religion –
    • Publieshed By Wordworth Edition Ltd - Twice Edition – Britain- 1995
    • 62 reads
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Ya’qubi , Abdolrasuol.(2025) The Semantics of the Term Spirituality. Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 3(4), 5-20

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Abdolrasuol Ya’qubi ."The Semantics of the Term Spirituality". Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 3, 4, 2025, 5-20

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Ya’qubi , A.(2025) 'The Semantics of the Term Spirituality', Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 3(4), pp. 5-20

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Ya’qubi , A. The Semantics of the Term Spirituality. Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 2025; 3(4): 5-20