Pages:
5-
Receive Date: 2025/02/24
Accept Date: 2025/02/24
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :معناشناسی واژهی روحانیت
Abstract:
معناشناختی واژهی روحانیت با بررسی واژگان روح، روحانی و روحانیت آغاز می شود. در بیشتر کاربردهای لغوی، روح به معنای روان و نفس است که معنایی مقابل جسم دارد. هنگامی که این واژه با موجودی دیگر همراه می شود، معنای موجودی معنوی، طیب و طاهر می گیرد. روح در معنای اصطلاحی آن، چه اصطلاح فلسفی و چه اصطلاح جامعه شناختی، یا حتی علوم دیگر، معانی مختلف می یابد. در فلسفه بر جوهر مجرد و نفس ناطقه و در جامعه شناسی بر دانش آموختگان علوم حوزه، اطلاق می شود.
معناشناختی این واژه با بررسی کاربرد آن در تاریخ ادبیات و کتاب های ایران، ادامه یافته است. این بررسی در پاسخ این پرسش که کاربرد این واژه از چه زمانی و چرا در تاریخ ادبیات ایران، برای اشاره به دانش آموختگان علوم حوزوی، به کار رفته است؟ سه تحلیل را به دست داده است: 1ـ مشابهت سازی شرق شناسان؛ 2ـ استعداد و ظرفیت عالمان شیعه برای تسری دادن معنای لغوی به آنان؛ 3ـ گذار روحانیت از حیات علمی به حیات اجتماعی.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Ya’qubi , Abdolrasuol.(2025) معناشناسی واژهی روحانیت. Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 3(4), 5-
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Abdolrasuol Ya’qubi ."معناشناسی واژهی روحانیت". Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 3, 4, 2025, 5-
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Ya’qubi , A.(2025) 'معناشناسی واژهی روحانیت', Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 3(4), pp. 5-
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Ya’qubi , A. معناشناسی واژهی روحانیت. Ma`rifat-e Farhangi Ejtemai, 2025; 3(4): 5-