سال سيزدهم، شماره سوم، پياپي 51، تابستان 1401، ص 89ـ108
مجيد مفيد بجنوردي/ دانشجوي دکتري دانش اجتماعي مسلمين دانشگاه باقرالعلوم (ع) 3011367@gmail.com
دريافت: 24/10/1400 ـ پذيرش: 29/02/1401
چکيده
تأملات فلسفي ويتگنشتاين درباره زبان و تأثيرات فراوان آن در حوزههاي گوناگون معرفتي و فلسفي، انديشمندان حوزوي را نيز به مواجهه با اين انديشهها واداشته است. بررسي اين مواجهات و شناخت انواع آن براي شناسايي ظرفيتها، خلأها، آسيبها و خطرات ممکن در اين مواجهه ضروري مينمايد. پژوهش حاضر با بررسي آثار انديشمندان حوزوي که به مواجهه با فلسفه ويتگنشتاين پرداختهاند، ميکوشد تا صورتبندي منظمي از اين آثار ارائه کرده، انواع اين مواجهه را شناسايي نمايد. در گردآوري اطلاعات با روش «گلولهبرفي» 52 اثر، اعم از مقاله، کتاب و پاياننامه به دست آمد که از سال 1372 تاکنون نگارش شده است. دادهها با روش «فراتحليل کيفي»، در دو بخش يافتههاي توصيفي با پنج شاخص (بازه زماني، مراکز علمي، قالب آثار، دستهبندي پژوهشگران و نقش پژوهشگران) و در بخش بررسي کيفي نيز با معيار «نحوه مواجهه با فلسفه ويتگنشتاين»، آثار در هفت دسته قرار گرفته و براساس آن، هفت نوع مواجهه با فلسفه ويتگنشتاين در حوزه علميه قم شناسايي شده است. طبق نتايج فراتحليل، بيشترين حجم آثار نگاشته شده (50%) به شرح و بسط فلسفه ويتگنشتاين پرداخته و 21% آن آثار را نقد کرده؛ نقدها نيز بيشتر در سطح مباحث منطق، معرفتشناسي و الفاظ بوده و چندان به سطح فلسفي نميپردازند. ازاينرو، خلأ وجود يک نظريه منسجم فلسفي براي مواجهه با بنيادهاي فلسفي نظريه ويتگنشتاين کاملاً محسوس بوده و موجب شده تا جديترين مواجهه حوزويان که در جهت بهرهگيري و مقايسه ديدگاههاي وي با مباحث اصول فقه (17%) بوده، با خطر گرفتار شدن در مباني و لوازم معرفتي نظريات وي مواجه شود و اين مسئله ضرورت مواجهه جدي در سطح بنيادي فلسفي با فلسفه ويتگنشتاين را مينمايد که بهنظر ميرسد نظريه «اعتباريات» علامه طباطبائي بستر مناسبي براي آن فراهم کرده است.
کليدواژهها: فلسفه ويتگنشتاين، حوزه علميه، انديشمندان حوزوي، مواجهه، ويتگنشتاين، زبان، فراتحليل.