معرفت فرهنگی اجتماعی، سال نهم، شماره اول، پیاپی 33، زمستان 1396، صفحات 41-

    تفسیر کنش متقابل اجتماعی بر مبنای انسان‌شناسی صدرایی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    قاسم ابراهیمی پور / *استادیار - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) / ebrahimipoor14@yahoo.com
    مجید مفید بجنوردی / *دانشجوی دکتری - باقرالعلوم (ع) / 3011367@gmail.com
    چکیده: 
    تفسیر کنش متقابل اجتماعی، دغدغة اساسی بسیاری از جامعه شناسان است که دارای رویکردهایی از جمله تفهمی و پدیدارشناختی هستند. هر یک از این رویکردها، بر مبانی معرفتی ویژه ای استوار است. حکمت صدرایی، با نظریة انسان شناختی متفاوت، ظرفیت فراوانی برای فهم و تفسیر کنش متقابل اجتماعی دارد. این موضوع، در این پژوهش با روش تحلیلی، مورد بررسی قرار گرفته است. از منظر حکمت صدرایی، انسان جسمانیة الحدوث بوده که با حرکت درونی و تحت تأثیر عوامل خارجی، بسته به میزان به فعلیت تبدیل شدن فطرت و عقل، یا غلبه طبیعت و غریزه، به انواعی از انسان تبدیل می شود. انسان وحشی، اجتماعی و متمدن بالفطره از این جمله اند که با مدل های تعاملی استثماری، استخدام متقابل و تعامل مبتنی بر محبت و احسان، سه گونه فرهنگ حسی خیالی، وهمی و عقلانی را به ارمغان می آورند. توجه به بستر اجتماعی انواع انسان و سنخ های سه گانه معنا (ذهنی، اعتباری و حقیقی)، تفسیر کنش متقابل دارای سطوحی خواهد بود که از تفسیر بر مبنای قصد و نیت کنشگر، تفسیر بر اساس اعتباریات اجتماعی و ارزیابی انتقادی آن، بر مبنای معانی حقیقی، از آن جمله است.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

     

    سال نهم، شماره اول، پیاپی 33، زمستان 1396

    قاسم ابراهیمی‏پور / استادیار گروه جامعه شناسی مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره
    ebrahimipoor14@yahoo.com
    مجید مفید بجنوردی / کارشناسی ارشد فلسفه علوم اجتماعی، دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام     3011367@gmail.com
    دریافت: 20/09/1396 ـ پذیرش: 21/01/1397
    چکیده
    تفسیر کنش متقابل اجتماعی، دغدغة اساسی بسیاری از جامعه شناسان است که دارای رویکردهایی از جمله تفهمی و پدیدارشناختی هستند. هر یک از این رویکردها، بر مبانی معرفتی ویژه ای استوار است. حکمت صدرایی، با نظریة انسان شناختی متفاوت، ظرفیت فراوانی برای فهم و تفسیر کنش متقابل اجتماعی دارد. این موضوع، در این پژوهش با روش تحلیلی، مورد بررسی قرار گرفته است. از منظر حکمت صدرایی، انسان جسمانیة الحدوث بوده که با حرکت درونی و تحت تأثیر عوامل خارجی، بسته به میزان به فعلیت تبدیل شدن فطرت و عقل، یا غلبه طبیعت و غریزه، به انواعی از انسان تبدیل می شود. انسان وحشی، اجتماعی و متمدن بالفطره از این جمله اند که با مدل های تعاملی استثماری، استخدام متقابل و تعامل مبتنی بر محبت و احسان، سه گونه فرهنگ حسی خیالی، وهمی و عقلانی را به ارمغان می آورند. توجه به بستر اجتماعی انواع انسان و سنخ های سه گانه معنا (ذهنی، اعتباری و حقیقی)، تفسیر کنش متقابل دارای سطوحی خواهد بود که از تفسیر بر مبنای قصد و نیت کنشگر، تفسیر بر اساس اعتباریات اجتماعی و ارزیابی انتقادی آن، بر مبنای معانی حقیقی، از آن جمله است.
    کلیدواژه ها: کنش متقابل، سنخ شناسی معنا، تیپ بندی کنش، انسان شناسی صدرایی، تفسیر.

     

     


     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    ابراهیمی پور، قاسم، مفید بجنوردی، مجید.(1396) تفسیر کنش متقابل اجتماعی بر مبنای انسان‌شناسی صدرایی. فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی، 9(1)، 41-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قاسم ابراهیمی پور؛ مجید مفید بجنوردی."تفسیر کنش متقابل اجتماعی بر مبنای انسان‌شناسی صدرایی". فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی، 9، 1، 1396، 41-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    ابراهیمی پور، قاسم، مفید بجنوردی، مجید.(1396) 'تفسیر کنش متقابل اجتماعی بر مبنای انسان‌شناسی صدرایی'، فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی، 9(1), pp. 41-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    ابراهیمی پور، قاسم، مفید بجنوردی، مجید. تفسیر کنش متقابل اجتماعی بر مبنای انسان‌شناسی صدرایی. معرفت فرهنگی اجتماعی، 9, 1396؛ 9(1): 41-