@article {
author = {Mandegar Qalandari, Abolfazl and Manteghi, Mohsen and Zamani, Mohammad Hasan},
title = {بررسی مؤلفه‌های «هوش سازمانی» حوزه‌ی علمیه‌ی قم در مدیریت بحران کرونا},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 52، پاییز 1401},
volume = {13},
number = {3},
pages = {83-104},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {},
abstract = {The start of the global Corona crisis with various dimensions and the way governments and organizations faced this surprising crisis was an opportunity to test the effectiveness of the management style in this crisis. The performance of the seminary school in the fervent conditions of the society, which was accused by those opposed to the rule of Islam and the Revolution of starting and spreading this disease, is based on the knowledge of the complex perceptional war scene in crisis management. Using "descriptive phenomenology", the present research seeks to identify the effect of the organizational intelligence components of the Qom seminary in the management of the Corona crisis. Albrecht's "seven-dimensional" model is used to measure organizational intelligence, and the "crisis" four-stage model is used for crisis management. The results show that there is a meaningful relationship between the organizational intelligence of the Qom seminary and the management of the Corona crisis. In addition, according to mixed methods studies, organizational intelligence has some components in the following order of priority: common destiny, courage and bravery, strategic vision, unity and agreement, performance pressure, application of knowledge, and desire to change. In addition, "spirituality" is an important meta-component of the organizational intelligence of the Qom seminary in the management of the Corona crisis.},
keywords = {organizational intelligence, crisis, crisis management, the Qom seminary., },
title_fa = {بررسی مؤلفه‌های «هوش سازمانی» حوزه‌ی علمیه‌ی قم در مدیریت بحران کرونا},
abstract_fa ={شروع بحران  جهانی کرونا با ابعاد گوناگون و  نحوه مواجهه دولت  ها و سازمان ها با این پدیده بحرانی غافلگیرکننده، به میدانی برای آزمون کارآمدی سبک مدیریت در این بحران تبدیل شد. عملکرد حوزة  علمیه در شرایط ملتهب حاکم بر جامعه که از سوی جریان معارض با حاکمیت اسلام و انقلاب، متهم به شروع و شیوع این بیماری شده بود، مبتنی بر شناخت صحنه جنگ ترکیبی و ادراکی پیچیده در مدیریت بحران است. پژوهش حاضر با روش «پدیدارشناسی توصیفی» به دنبال شناسایی تأثیر مؤلفه های هوش  سازمانی حوزة  علمیه در مدیریت بحران کروناست. برای اندازه گیری هوش  سازمانی از الگوی «هفت بعدی» آلبرخت، و برای مدیریت بحران الگوی چهارمرحله ای «بحران» مبنا قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که رابطه معناداری بین هوش سازمانی حوزه  علمیه و مدیریت بحران کرونا وجود دارد. علاوه بر این، هوش  سازمانی مطابق بررسی های حاصل از روش های آمیخته، از مؤلفه هایی به ترتیب اولویتی ذیل برخوردار است: سرنوشت مشترک، جرئت و شهامت، بینش راهبردی، اتحاد و توافق، فشار عملکرد، کاربرد دانش، تمایل به تغییر. اضافه بر هفت مؤلفه رصد شده، «معنویت» نیز فرا مؤلفه مهم هوش  سازمانی حوزة  علمیه در مدیریت بحران کرونا بوده است.},
keywords_fa = {بحران ,مدیریت بحران ,حوزه ‌علمیه قم ,هوش‌سازمانی ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/515},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/5_39.pdf}
}