@article {
author = {Jamal, Nabavi},
title = {تشابهات و تمایزات فقه فردی و فقه اجتماعی با تأکید بر نتایج و آثار},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 65 ، زمستان 1404},
volume = {17},
number = {1},
pages = {-},
year  = {2026},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {10.22034/marefatefarhangi.2025.5002682},
abstract = {English 	Individual jurisprudence has been dominant in the inferences of jurists. Social jurisprudence is a new specialty in jurisprudence that creates a specialty in jurisprudential fatwas. In this study, social jurisprudence was considered to be a jurisprudence that pays attention to the social consequences of the fatwa and the requirements of society in its inference. There is no such attention in individual jurisprudence. Based on the above definition and after evaluating different opinions, using the analytical-comparative method and with criticism about the similarities and differences between individual and social jurisprudence in the results and effects, the present study reached the following results: Individual and social jurisprudence in the systematic presentation of religious rulings from the sources of jurisprudence, pay attention to the individual and the behavior of society and are complete. The distinction between these two jurisprudential concepts is: identifying the subject of the rulings in individual jurisprudence is the one who is responsible, but in social jurisprudence, it is the society. Governmental rulings are one of the brief outputs of social jurisprudence. The goal of individual jurisprudence is to gain divine satisfaction and the hereafter, but social jurisprudence also focuses on establishing religion in society. In social jurisprudence, in addition to behavioral rulings, attention is paid to strategic rulings (such as macro-policymaking) and structural rulings (such as explaining the desired political and economic structure).},
keywords = {Individual jurisprudence, Social jurisprudence, results and effects of individual jurisprudence, results and effects of social jurisprudence, social approach to jurisprudence, },
title_fa = {تشابهات و تمایزات فقه فردی و فقه اجتماعی با تأکید بر نتایج و آثار},
abstract_fa ={ 	فقه‌فردی رویکرد غالب در استنباط‌های فقیهان بوده است. فقه‌اجتماعی رویکردی نوین در فقه‌پژوهی است که تحوّل ویژه‌ای در فتاوای فقهی پدید می‌آورد. در این پژوهش فقه‌اجتماعی رویکردی فقهی دانسته شد که در آن فقیه در استنباط خود به پیامدهای اجتماعی فتوا و اقتضائات جامعه توجّه دارد؛ درحالی‌که در فقه‌فردی چنین توجّهی وجود ندارد. پژوهش حاضر بر اساس تعریف فوق و پس از ارزیابی نظرات مختلف، با استفاده از شیوۀ تحلیلی-تطبیقی و با رویکرد انتقادی در بحث تشابهات و تمایزات فقه فردی و اجتماعی در نتایج و آثار، به نتایج ذیل دست یافت: فقه‌فردی و اجتماعی در ارائۀ روشمند احکام شرعی مبتنی بر منابع فقه، توجّه به فرد و جامعه، پرداختن به احکام رفتاری و ارائۀ احکام وضعی و تکلیفی شباهت دارند. تمایز این دو رویکرد فقهی عبارت است از: تشخیص‌دهندۀ موضوع احکام در فقه‌فردی خود مکلّف است ولی در فقه‌اجتماعی، جامعه است. احکام حکومتی یکی از خروجی‌های مختصّ فقه‌اجتماعی است. غایت فقه‌فردی کسب رضایت الهی و سعادت اخروی است ولی در فقه‌اجتماعی به اقامۀ دین در جامعه نیز توجّه می‌شود. در فقه‌اجتماعی علاوه بر احکام رفتاری به احکام راهبردی (نظیر سیاست‌گذاری‌های کلان) و احکام ساختاری (نظیر تبیین ساختار مطلوب سیاسی و اقتصادی) توجّه می‌شود.},
keywords_fa = {فقه‌فردی ,فقه‌اجتماعی ,نتایج و آثار فقه‌فردی ,نتایج و آثار فقه‌اجتماعی ,رویکرد اجتماعی به فقه ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/5002682},
eprint = {}
}