@article {
author = {Bana Kar , Roya and Fouladi vanda, Mohammad},
title = {حق حیات و سلب حیات (سقط) جنین در آیات و روایات},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 62 ، بهار 1404},
volume = {16},
number = {2},
pages = {81-100},
year  = {2025},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {10.22034/marefatefarhangi.2025.5002105},
abstract = {Life is one of the fundamental truths of creation. In the Qur’an, the term “life” primarily refers to material existence; however, Qur’anic discourse frames human life within both material and immaterial dimensions, encompassing spiritual life and eternal afterlife. The right to life signifies every human being’s entitlement to material existence at all stages—from conception to worldly life. Using a descriptive, analytical, and documentary approach, this article examines the right to life or its deprivation from the human fetus in the light of the verses of revelation and the traditions of the Ahl al-Bayt. (pbut). The findings of the research indicate that humans are God's creation; this divine creation has the sanctity and right to life; the unjustified deprivation of human life, regardless of religion, age, or gender, is an unforgivable error. The fetus, as a potential human being, is also endowed with the right to life. Divine religions, particularly Islam, encourage marriage, childbearing, and the proliferation of progeny, considering it a sacred and desirable act. Thus, preserving the life of human beings—especially children as divine gifts—is both necessary and obligatory. The unjustified termination of life, especially of unborn children, contradicts religious teachings and the philosophy of human creation. The Qur’an and certain narrations explicitly prohibit the killing of offspring out of fear of poverty and regard the act of murder and revocation of life as violations of human dignity.},
keywords = {right to life, Abortion, Value of Children, Sanctity of Life, Qur’an, narrations, },
title_fa = {حق حیات و سلب حیات (سقط) جنین در آیات و روایات},
abstract_fa ={یکی از حقایق آفرینش، حیات و زندگی است. مراد از حیات در قرآن، «حیات مادی» است، اما در ادبیات قرآنی، حیات انسانی در بستری از حقایق مادی و غیرمادی شکل‌ گرفته که شامل حیات ایمانی و حیات جاودانۀ اخروی می‌شود. حق حیات، به‌معنای حق برخورداری هر انسانی از حیات مادی در هر مرحله‌ای از زندگی، از انعقاد نطفه تا زندگی در این دنیاست. این مقاله با رویکرد توصیفی، تحلیلی و مطالعۀ اسنادی، به بررسی حق حیات و یا سلب آن از جنین انسان در آیینۀ آیات وحی و روایات اهل‌بیت می‌پردازد. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که انسان مصنوع پروردگار است؛ این صنع الهی دارای حرمت و حق حیات است، سلب بی‌دلیل حیات انسان از هر کیش، آیین، سن و یا جنسیتی خطای نابخشودنی است. جنین هم انسانی بالقوه و برخوردار از حق حیات است. ادیان الهی، به‌ویژه اسلام به ازدواج، فرزندآوری و تکثیر نسل و زاد و ولد تشویق کرده و آن را امری مطلوب دین و خدای متعال می‌دانند؛ ازاین‌رو حفظ حیات انسان مخلوق خدای متعال و فرزندان به‌عنوان عطیۀ الهی لازم و ضروری است. سلب بی‌دلیل حیات انسان‌ها، به‌ویژه کودکانی که هنوز به دنیا نیامده‌اند، خلاف آموزه‌های دینی و فلسفۀ خلقت انسان‌هاست؛ زیرا قرآن و برخی روایات از قطع بقای نسل و کشتن فرزندان به دلیل ترس از فقر نهی کرده، و قتل نفس و سلب حیات را خلاف کرامت انسانی می‌دانند.},
keywords_fa = {حق حیات ,سقط جنین ,ارزش فرزند ,حرمت قتل نفس ,قرآن ,روايات ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/5002105},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/5002105-1757301242.pdf}
}