@article {
author = {abravesh, Reza},
title = {تأثیر نظریۀ کنش ارتباطی بر نظریۀ برنامه‌ریزی ارتباطی و نقد کارکرد آن در سازمان از منظر اسلام},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 61 ، زمستان 1403},
volume = {16},
number = {1},
pages = {25-44},
year  = {2025},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {10.22034/marefatefarhangi.2025.5001386},
abstract = {The communicative planning theory is influenced by Habermas’s Communicative Action Theory. This research explains the impact of Communicative Action Theory on Communicative Planning Theory and examines it based on Islamic teachings in practice. Using the descriptive-analytical method, it criticizes the Communicative Action Theory through the critical method based on Islamic teachings. According to the study, influenced by the theory of communicative action, communicative planning has three elements: "dialogue", "creating spaces for dialogue " and "creating critical capacity", which change the roles of managers and employees in organizations. The most important roles of managers include "facilitator", "corrector" and "encourager", and the roles of employees include "participator", "intervener" and "critic". Communication planning in practice faces seven criticisms based on Islamic teachings, which are presented in three dimensions: "disregard", "misdirection and wandering" and "lack of empirical support".},
keywords = {Communicative Action, communication planning, Traditional Planning, Inclusive Dialogues, dialogue space, },
title_fa = {تأثیر نظریۀ کنش ارتباطی بر نظریۀ برنامه‌ریزی ارتباطی و نقد کارکرد آن در سازمان از منظر اسلام},
abstract_fa ={نظریۀ برنامه‌ریزی ارتباطی متأثر از نظریۀ کنش ارتباطی هابرماس است. مسئله‌ای که این پژوهش به آن می‌پردازد، تبیین تأثیر «نظریۀ کنش ارتباطی» بر «نظریۀ برنامه‌ریزی ارتباطی» و بررسی آن مبتنی‌بر تعالیم اسلامی در عرصۀ کاربردی و میدان عمل است. ازاین‌رو هدف این پژوهش تبیین تأثیر نظریۀ کنش ارتباطی بر برنامه‌ریزی ارتباطی در ساحت کاربست و نقد آن بر اساس تعالیم اسلامی است. این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی تأثیر نظریۀ کنش ارتباطی بر برنامه‌ریزی ارتباطی را تبیین می‌نماید و سپس با روش انتقادی به نقد آن بر اساس تعالیم اسلامی می‌پردازد. با بررسی انجام‌شده برنامه‌ریزی ارتباطی با تأثیر از نظریۀ کنش ارتباطی دارای سه عنصر «گفت‌وگو»، «ایجاد فضای گفت‌وگو» و «ایجاد ظرفیت انتقادی» است که این عناصر موجب تغییر نقش‌های مدیران و کارکنان در سازمان‌ها می‌شوند. مهم‌ترین نقش‌های مدیران شامل نقش «تسهیل‌گر»، «اصلاح‌گر» و «مشوق» است و نقش‌های کارکنان نیز شامل نقش «مشارکت‌کننده»، «مداخله‌گر» و «منتقد» است. برنامه‌ریزی ارتباطی در مقام عمل با هفت نقد که مبتنی‌بر تعالیم اسلامی هستند مواجه می‌شود که این انتقادات در سه بُعد «نادیده‌انگاری»، «گم‌گشتگی و سرگردانی» و « فقدان پشتوانۀ تجربی» مطرح می‌شوند.},
keywords_fa = {کنش ارتباطی ,برنامه¬ریزی ارتباطی ,برنامه¬ریزی سنتی ,گفتگوهای فراگیر ,فضاي گفت‌وگو ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/5001386},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/5001386-1746009450.pdf}
}