@article {
author = {Alidoust , Abolghasem and Motavalli Emami , Seyyed Mohammad Hossein},
title = {مبانی جامعه‌شناختی فقه تمدنی},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 44، پاییز 1399},
volume = {11},
number = {4},
pages = {87-102},
year  = {2020},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {},
abstract = {Civilization is the greatest measurement of social life that controls and affects all aspects of human life; Therefore, achieving Islamic civilization can be the highest aspiration of Islamic societies and states. Islamic civilization is a civilization that basically follows Islamic law and jurisprudential inference. Therefore, maximum attention to civilizational jurisprudence is one of the necessities of seminary schools in the present era. Using analytical and library-based method, this paper seeks to answer the question "What are the sociological foundations of civilizational jurisprudence?" It seems that to answer this question, at least five main characteristics that can be effective in the method of ijtihad should be studied and considered: systematicity, imposition, directionality, positionality and skepticism. This paper, on the one hand, avoids the minimal approaches of jurisprudence by depicting civilization as a phenomenon included in human life, and on the other hand, by depicting civilization as a fluid and situational phenomenon, highlights its differences from approaches that try  to offer a detailed design of civilizational structures regardless of social realities. Jurisprudence that provides the possibility and context of Islamic civilization based on jurisprudential theories, shapes social structures in accordance with political situations and social needs and requirements.

},
keywords = {modern Islamic civilization, civilized jurisprudence, jurisprudential systematization, sociological foundations, },
title_fa = {مبانی جامعه‌شناختی فقه تمدنی},
abstract_fa ={تمدن، بزرگ ترین مقیاس حیات اجتماعی است که تمامی ابعاد زندگی انسان ها را تحت تدبیر و تأثیر خویش قرار می دهد؛ بنابراین رسیدن به تمدن اسلامی، می تواند بالاترین آرمان جوامع و دولت های اسلامی باشد. تمدن اسلامی، تمدنی است که از پایگاه شریعت اسلامی و از معبر استنباط فقهی سیاست گذاری شده باشد. بنابراین توجه حداکثری به فقه تمدنی، از ضرورت های حوزه های علمیه در دوران کنونی است. متن پیش رو با روش تحلیلی ـ کتابخانه ای، درپی پاسخ به این پرسش است که «مبانی جامعه  شناختی فقه تمدنی چیست»؟ به نظر می رسد برای پاسخ به این پرسش، حداقل پنج شاخصه‌ی اصلی که می توانند در روش اجتهاد مؤثر باشند، باید مورد مطالعه و توجه قرار گیرند: نظام وارگی، تحمیلگری، جهت دار بودن، موقعیت مندی و مشکک بودن. این مقاله، از سویی با ترسیم تمدن به عنوان پدیده ای شامل در زندگی بشر، از رویکردهای حداقلی فقه پرهیز دارد و از سوی دیگر، با ترسیم تمدن به عنوان پدیده ای سیّال و موقعیت مند، تفاوت خود را با رویکردهایی که سعی دارند فارغ از مواجهه با واقعیت های اجتماعی، به طراحی تفصیلی ساختارهای تمدنی بپردازند، برجسته می کند. فقهی که امکان و بستر تمدن اسلامی را فراهم می کند، با تکیه بر نظریه های فقهی، ساختارهای اجتماعی را در تناسب با موقعیت های سیاسی و نیازها و اقتضائات اجتماعی شکل می دهد.},
keywords_fa = {تمدن نوین اسلامی ,مبانی جامعه‌شناختی ,نظام‌سازی فقهی ,فقه تمدنی ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/440},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/5_31.pdf}
}