@article {
author = {Usefzadeh, Hasan},
title = {مبانی و اصول حاکم بر ارتباط با خلق در سبک‌زندگی اسلامی از منظر قرآن کریم},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 41، زمستان 1398},
volume = {11},
number = {1},
pages = {71-90},
year  = {2020},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {},
abstract = {Lifestyle has played an important role of the literature of the humanities of the West, especially in recent centuries. However, there is a little history of the introduction of this concept of its new perception in the literature of Islamic studies. In fact, the prevalence of lifestyle has been more with the suffix "Islamic'' in Islamic countries, including Iran. Thus, "Islamic lifestyle" is a conceptual structure in which all three words "style", "life" and "Islamic" should be considered. The Islamic term "lifestyle" refers to the essential distinction of this type of lifestyle, from rival or similar styles. Thus, the Islamic lifestyle logically has special reflections in the realm of communication, especially in the realm of human interactions of fellow human beings. This study arises the question based on this distinction that what are the principles of the interaction with "people" in the Islamic lifestyle and its cognitive origin from the perspective of the Holy Quran? The result of study was done using the descriptive and interpretive methods that the Islamic lifestyle based on visual dimension it is the idea of sharing in creation, man has innate dignity and the natural differences between men and women and in the dimension of action it is based on principles such as the rule of law, governorship, trustiness, collectivism, the priority of morality over rights and like them. 

},
keywords = {lifestyle, fundamentals and principles, social contact, connect with people, principles of lifestyle, collectivism, },
title_fa = {مبانی و اصول حاکم بر ارتباط با خلق در سبک‌زندگی اسلامی از منظر قرآن کریم},
abstract_fa ={سبک  زندگی، به ویژه در سده‌ی اخیر جایگاه مهمی در ادبیات علوم انسانی مغرب زمین به  خود اختصاص داده است. اما ورود این مفهوم با تلقی جدید آن به ادبیات مطالعات اسلامی سابقه چندانی ندارد. در واقع رواج سبک  زندگی در کشورهای اسلامی از جمله در ایران، بیشتر با پسوند «اسلامی» بوده است. بدین ترتیب، «سبک  زندگی اسلامی» سازه ای مفهومی است که در بررسی آن به هر سه واژۀ «سبک»، «زندگی» و «اسلامی» باید توجه کرد. قید «اسلامی» به سبک  زندگی بیانگر تمایز ماهوی این نوع سبک  زندگی، از سبک  های رقیب یا مشابه است. بنابراین، سبک  زندگی اسلامی منطقاً بازتاب  های خاص در عرصه  های ارتباطی، بخصوص در عرصه تعاملات انسان با همنوعان خود دارد. این پژوهش با توجه به این تمایز، این پرسش را مطرح می کند که اصول حاکم بر تعامل با «مردم» در سبک  زندگی اسلامی و خاستگاه مباشناختی آن از منظر قرآن کریم کدامند؟ نتیجه  تحقیق، که با استفاد از ظرفیت   روش  های توصیفی و تفسیری انجام شد، این است  که سبک زندگی اسلامی در بُعد بینشی؛ عقیده به اشتراک در خلقت، برخورداری انسان از کرامت ذاتی و تفاوت  های طبیعی زن و مرد؛ و در بُعد کنشی؛ به اصولی از جمله حق مداری، ولایت مداری، امانت داری، جمع گرایی، تقدم اخلاق بر حقوق و مانند آن استوار است.},
keywords_fa = {جمع‌گرایی ,اصول حاکم بر سبک‌ زندگی ,ارتباط با مردم ,ارتباطات اجتماعی ,مبانی و اصول ,سبک ‌زندگی ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/404},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/4_29.pdf}
}