@article {
author = {ZAKI, ABDULLAH and Mesbah, Ali},
title = {روش‌شناسی علوم اجتماعی از دیدگاه هابرماس و بررسی آن از منظر حکمت متعالیه},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 29، زمستان 1395},
volume = {8},
number = {1},
pages = {5-26},
year  = {2017},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {},
abstract = {Since its foundation, the social sciences has faced the question as to what specific methodology the social sciences has. Different paradigms including positivist, interpretive and critical give different responses to this question, and each of them claims to have superiority over the other. Criticizing the positivist and interpretive methodologies and reviewing the concepts of the critical paradigm, Habermas proposes three epistemical attachments and divides sciences into experimental, interpretive and critical. In the frame of this epistemological proposal, Habermas claims that the particular methodology of the social sciences is "dialectical". Using an analytical-critical method and a holistic approach, this paper examines the relationship of ontological, epistemological, anthropological and axiological principles of this method with its components from the perspective of transcendental philosophy. Transcendental philosophy considers that Habermas methodology has serious drawbacks. Some of its components do not correspond with the philosophical system of transcendental philosophy and some others are in contradiction these principles.

},
keywords = {methodology, transcendental philosophy, dialectic, Habermas, the social sciences, },
title_fa = {روش‌شناسی علوم اجتماعی از دیدگاه هابرماس و بررسی آن از منظر حکمت متعالیه},
abstract_fa ={علوم اجتماعی از ابتدای شکل گیری خود، با این پرسش مهم مواجه بوده که روش شناسی ویژه آن چیست؟ پارادایم های مختلف اثباتی، تفسیری و انتقادی، هر یک پاسخی به این پرسش داده و مدعی برتری نسبت به دیگری هستند. هابرماس، با نقد روش شناسی های اثباتی و تفسیری و بازخوانی مفاهیم پارادیم انتقادی، به طرح علایق معرفتی سه گانه و تقسیم بندی علوم، به تجربی، تفسیری و انتقادی پرداخته است. او در قالب این طرح معرفتی،  مدعی است که روش ویژه علوم اجتماعی «دیالکتیکی» است. این مقاله، با روش تحلیلی انتقادی و با نگاه کلان، به بررسی و نقد رابطه مبانی مختلف هستی شناختی، معرفت شناختی، انسان شناختی و ارزش شناختی این روش با مؤلفه های آن، از منظر حکمت متعالیه پرداخته است. از منظر حکمت متعالیه، روش شناسی هابرماس از اشکالات مبنائی رنج می برد. برخی از مؤلفه های آن، با دستگاه فلسفی حکمت متعالیه ناسازگار و برخی از آنها در تضاد با این مبانی است.},
keywords_fa = {روش‌شناسی ,هابرماس ,علوم اجتماعی ,حکمت متعالیه.دیالکتیک ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/290},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/1_7.pdf}
}