@article {
author = {Dahcheshmeh, Mustafa},
title = {ناپایداری اجتماعی در بوم‌شهر ایرانی و آثار جمعیتی آن},
journal = {معرفت فرهنگی اجتماعی 13، زمستان 1391},
volume = {4},
number = {1},
pages = {5-20},
year  = {2013},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8582},
eissn = {2980-8308},
doi = {},
abstract = {City and urbanization has been subject to many fundamental qualitative and quantitative changes at the beginning of 21st century which is called the age of postmodernism, globalization, post-metropolitan, and etc. Present civilization is increasingly urbanized and demographic changes and social stratification has caused damaging consequences to social existence. The dimensions of urban settlements are increasing complicated and, as a result, human dangers are manifested in urban environments. Today, in fact, we encounter a kind of time contradiction in cities, in which 1- we have larger houses and smaller families, we have more comfort and less time; 2- we have more specialists and more problems, we have more medicines and less health; 3- we spend more and have less money, we buy more and enjoy less; 4- we have taller buildings and lower temper,  we have wider freeways and narrower views; 5- we write more and learn less, we plan more and execute less; 6- we have more time and less entertainment, we have more food variety and unhealthier diet; 7- we have more income and more divorces, we have dreamlike houses and scattered (disintegrated) families. Using a pathologic approach and an analytical method, the present paper seeks to elaborate on the social and mostly multidimensional realities ruling the existence of cities, especially Iranian cities, at the age of post-metropolitan. The research findings indicate that demographic changes in recent decades and, as a result, urban heterogeneous social topography, emigration, social isolationism, suburbanization and inadequacy in providing services, social damages and negligence over social engineering are among the most important factors of human dangers in Iran's cities.
},
keywords = {city, social instability, human dangers, Iranian eco-city, },
title_fa = {ناپایداری اجتماعی در بوم‌شهر ایرانی و آثار جمعیتی آن},
abstract_fa ={شهر و شهرنشینی در آغاز سدة بیست ویکم، که عصر پست مدرن، عصر جهانی شدن، عصر پست متروپلیتن و... نام گرفته است، در معرض تحولات بنیادی کمّی و کیفی فراوانی قرار گرفته است. تمدن کنونی بیش ازپیش شهری شده و تحولات جمعیتی و لایه بندی های اجتماعی، پیامدهای ناگواری را بر پیکر هستی اجتماعی وارد آورده است. ابعاد سکونتگاه های شهری روزبه روز پیچیده تر و به تبع آن مخاطرات انسانی در زیست بوم های شهری متبلور شده است. درحقیقت امروزه، در شهرها با نوعی مغایرت زمان روبه رو هستیم که در آن:
1. خانه های بزرگتر داریم و خانواده های کوچکتر، راحتی بیشتر و زمان کمتر؛ 2. متخصص بیشتر و مشکلات بیشتر، داروی بیشتر و سلامتی کمتر؛ 3. بیشتر خرج می کنیم و کمتر داریم، بیشتر می خریم و کمتر لذت می بریم؛ 4. ساختمان بلند تر و طبع کوتاه تر داریم، بزرگراه های پهن تر و دیدگاه های باریک تر داریم؛ 5. بیشتر می نویسیم و کمتر یاد می گیریم، بیشتر برنامه  ریزی می کنیم و کمتر اجرا؛ 6. فرصت بیشتر و تفریح کمتر داریم، تنوع غذایی بیشتر و تغذیة ناسالم تر داریم؛ 7. درآمد بیشتر و طلاق بیشتر داریم، منازل رؤیایی و خانواده های ازهم پاشیده تر داریم.
این مقاله با رویکرد پاتولوژیک و روش تحلیلی، می کوشد واقعیت های اجتماعی و عمدتاً چندبعدی حاکم بر حیات شهرها، به ویژه شهرهای ایران در عصر پست متروپلیتن را تبیین کند. یافته های این پژوهش نشان می دهند که تحولات جمعیتی در دهه های اخیر و به تبع آن توپوگرافی اجتماعی ناهمگون شهری، مهاجرت، جدایی گزینی اجتماعی، حاشیه نشینی و نارسایی در ارائة خدمات، آسیب های اجتماعی و توجه نکردن به مقولة مهندسی اجتماعی از مهم ترین عوامل مخاطرات انسانی در شهر های کشور است.},
keywords_fa = {شهر ,ناپایداری اجتماعی ,مخاطرات انسانی ,بوم‌شهر ایرانی ,},
url = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/node/127},
eprint = {https://marefatefarhangi.nashriyat.ir/sites/marefatefarhangi.nashriyat.ir/files/article-files/9741.pdf}
}